การสอนปรัชญาสำหรับเด็ก (Philosophy for children or P4C) เกิดจากความสนใจของ ศาสตราจารย์ แมทธิว ลิปแมน (Matthew Lipman) โดยเริ่มจากการเล็งเห็นปัญหาความสามารถของเด็กในการให้เหตุผล จึงตั้งใจที่จะส่งเสริมวิธีการคิดและการให้เหตุผลแก่เด็ก โดยเฉพาะในเรื่องพื้นฐานต่างๆ ที่เกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ การเข้าใจตนเอง การอยู่ร่วมกัน รวมถึง สิ่งแวดล้อมต่างๆ รอบตัว หรือรวมเรียกว่า คำถามพื้นฐาน (Basic Questions)
ศาสตราจารย์ลิปแมน เริ่มสนใจการสอนปรัชญาสำหรับเด็ก ตั้งแต่เป็นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัย โคลัมเบีย โดยเขาเชื่อว่า เด็กสามารถพัฒนาความคิด และการให้เหตุผลได้ตั้งแต่ปฐมวัย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ยังไม่มีการพิสูจน์มาก่อน
ต่อมา ในปี 1974 ศาสตราจารย์ได้ย้ายมาที่ มหาวิทยาลัยที่ at Montclair State University, USA และ ได้จัดตั้งสถาบันเพื่อพัฒนาการสอนปรัชญาในเด็ก มีชื่อว่า Institute for the Advancement of Philosophy for Children (IAPC)
แรงบันดาลใจ ในการพัฒนาปรัชญาสำหรับเด็กของศาสตร์จารย์ แมทธิว ลิปแมน เกิดจากนักปรัชญาการศึกษาที่สำคัญสองคน คือ จอห์น ดิวอี้ (John Dowey) และ ชาร์ลส์ เอส เพียซ (Carles Sander Pierce) ตามแนวคิดเชิงผสมผสานเรียกว่า Dewey’s developments of Pierce’s Community of Inquiry
